Po zakończeniu badania, którego wyniki opublikowano 15 grudnia 2010 roku w czasopiśmie medycznym „British Medical Journal”, John Axelsson i jego współpracownicy z Instytutu Karolinska w Sztokholmie doszli do następujących wniosków: osoby, które się nie wysypiają, wydają się być w gorszym stanie fizycznym i wyglądają mniej atrakcyjnie niż osoby, które śpią wystarczająco długo1.
Sen to naturalny kosmetyk upiększający – podsumował Axelsson – i bez wątpienia znacznie skuteczniejszy niż wszelkie kosmetyki dostępne na rynku...2
Badanie sztokholmskich naukowców polegało na pokazywaniu wybranym losowo uczestnikom zdjęć osób, które spały osiem godzin, oraz osób, które nie spały od 31 godzin, a następnie przyznawaniu osobom ze zdjęć punktów od 1 do 100 w następujących kategoriach: stan zdrowia, wygląd, a także stopień zmęczenia.
Z kolei inni naukowcy doszli do wniosku, że brak snu może powodować zwiększenie ryzyka zachorowania na chorobę Alzheimera3, depresję4, a także zwiększone ryzyko wzrostu masy ciała5.
W rzeczywistości należy jednak przyjąć, że brak snu może zwiększać ryzyko zachorowania na niemal wszystkie możliwe choroby, ponieważ prowadzi on do osłabienia naszego układu odpornościowego.
Brak snu ma taki sam wpływ na nasze ciało i mózg jak starzenie się. Jeśli nazajutrz po imprezie albo po nieprzespanej nocy spojrzysz w lustro, Twoja twarz będzie wyglądać tak, jak prawdopodobnie będzie wyglądała za dziesięć lat po nocy przespanej...
Sen krótszy niż pięć godzin wpływa na naszą zdolność orientacji w przestrzeni i sprawia, że na przykład nie pamiętamy, gdzie położyliśmy klucze. Po tak krótkim śnie potykamy się, wpadamy na przedmioty, nie trafiamy w stopnie schodów, brakuje nam słów lub wielokrotnie powtarzamy tę samą myśl. Podobnie jak moja droga babcia, nie możemy sobie przypomnieć, czy danej osobie opowiadaliśmy już tę (świetną) historię.
Wszystkie te argumenty przemawiają za tym, aby się wysypiać i spać dłużej. Ale jak to zrobić?
Jeśli jesteś jedną z 40% osób na całym świecie, które mają problemy z zasypianiem albo cierpią na zaburzenia snu, to pewnie wiesz, że nie ma jednego oczywistego rozwiązania. Jednakże co noc postaraj się zapewnić sobie sześć do ośmiu godzin „dobrego” snu6. Zbyt mała ilość snu może bowiem prowadzić między innymi do otyłości i rozwoju cukrzycy. Zostało to udowodnione podczas badań epidemiologicznych.
Jeśli cierpisz na bezsenność, perspektywa natychmiastowego zapadnięcia w sen po zażyciu leków nasennych wydaje się kusząca. Jednak na dłuższą metę leki te mogą powodować pogłębienie zaburzeń snu.
Ponadto musisz być świadomy, czego oczekujesz od snu: czy chcesz być nazajutrz w lepszej formie? Czy chcesz być wypoczęty i bardziej skoncentrowany? Czy chcesz mieć lepsze podejście do życia?
Niezależnie od Twojej motywacji, musisz wiedzieć, że nie można tego osiągnąć za pomocą środków chemicznych. Wszystkie leki nasenne mają działanie odwrotne do zamierzonego: sprawiają, że stajemy się roztargnieni, czujemy się senni i zmęczeni.
Leki nasenne usypiają, ale nie pomagają wypocząć. Wykazano, że po zażyciu środków nasennych ludzie śpią niespokojnie, mają koszmary i często budzą się w nocy.
Porównałem informacje znajdujące się w różnych poradnikach dotyczących snu i znalazłem 11 najczęściej powtarzających się zaleceń specjalistów.
Źródła:
(1) Axelsson J.A., Sundelin T., Ingre M., et al «Beauty sleep: experimental study on perceived health and attractiveness of sleep deprived people», British Medical Journal, 15 décembre 2010.
(2) Interviewé par ABC News, Bradley Blackburn, le 15 décembre 2010, http://abcnews.go.com/Health/beauty-sleep-deprivation-science-beauty-rest/story?id=12402190&page=1 (consulté le 20 décembre 2010).
(3) Selon le Dr David M. Holtzman, président du Alzheimer's Disease Research Center, Washington University School of Medicine, St. Louis, et le Dr Nikolaos Scarmeas, professeur associé de neurologie, Taub Institute for Research on Alzheimer's Disease and the Aging Brain, Columbia University Medical Center, New York City, Science Magazine, 24 septembre 2009.
(4) Walker M., «The human emotional brain without sleep – a prefrontal amygdala disconnect», Current Biology, 17(20) pp. R877–R878, 22 octobre 2007.
(5) Etudes de l'Université de Stanford et de l'Université de Chicago, citées par Ali Mohamadi, ABC News, http://abcnews.go.com/Health/story?id=305906&page=1 (consulté le 20 décembre 2010).
(6) Charumathi Sabanayagam, MD, PhD; Anoop Shankar, MD, PhD, «Sleep Duration and Cardiovascular Disease: Results from the National Health Interview Survey», Sleep, Volume 33, issue 08. http://www.journalsleep.org/ViewAbstract.aspx?pid=27857
(7) http://news.bbc.co.uk/2/hi/8245578.stm.
(8) Journal of the American Medical Association June 28, 2006, Vol. 295, No. 24: 2851–2858.