Wszystko, co musisz wiedzieć o chorobie Alzheimera

Ta choroba jest przerażająca. Jej objawy są bardzo poważne: depresja, koszmary, całkowita utrata kontaktu z rzeczywistością. Dotyka ona wszystkich członków rodziny; kiedy Twoi  rodzice czy ktoś z najbliższego otoczenia Cię nie poznaje, czujesz się tak okropnie, że zaczynasz kwestionować sens życia. Jak to możliwe, że ktoś, z kim przeżyłeś całe życie, nagle przestaje Cię poznawać? Jak to się dzieje, że stajesz się dla tej osoby kimś obcym lub nawet wrogiem?

Jakże ciężko jest poświęcać się dla kogoś, kto nie tylko nie okazuje Ci swojej wdzięczności, ale  często reaguje na Ciebie wręcz agresją!

Większość współmałżonków i dzieci osób cierpiących na chorobę Alzheimera poświęca im wiele godzin dziennie, 80% chorych przebywa bowiem w domach pod opieką najbliższej rodziny1. Większości też nie udaje się znaleźć rozwiązania pozwalającego na pogodzenie pracy z opieką nad chorym bliskim, co pociąga za sobą konsekwencje finansowe.

W Polsce na chorobę Alzheimera cierpi już co najmniej 250 000 osób, z czego 150 000 nie ma postawionej diagnozy. Jeżeli, zgodnie z prognozami specjalistów, w ciągu najbliższych kilkunastu lat liczba ta wzrośnie do 500 000 chorych, to do opieki nad nimi trzeba będzie zaangażować znaczącą część osób w wieku produkcyjnym!

Według stowarzyszenia Alzheimer's Association International, może to całkowicie zdezorganizować system ochrony zdrowia.

Naukowcy uważają, że liczba zachorowań na chorobę Alzheimera, rosnąca od 20 lat, wzrośnie czterokrotnie w ciągu najbliższych 40 lat.

Znalezienie leku na tę chorobę lub przynajmniej sposobu opóźnienia jej rozwoju stało się więc sprawą priorytetową. Gdybyśmy mogli zyskać choć dwa lata, to liczba chorych na całym świecie spadłaby o 23 miliony.

Niestety, rzeczywistość jest przygnębiająca – medycyna konwencjonalna nie jest w stanie na razie pójść do przodu (delikatnie mówiąc).

Medycyna konwencjonalna nie jest rozwiązaniem

Obecnie nie ma leku na chorobę Alzheimera i nie da się w żaden sposób powstrzymać jej postępów.

Oczywiście lekarze starają się przepisywać swoim pacjentom leki, które mogą rzekomo spowolnić postępy choroby oraz utratę pamięci, umiejętności porozumiewania się czy myślenia. Leki te, czyli inhibitory acetylocholinoesterazy oraz memantyna, nie działają od razu. Wydaje się, że po około 3 – 6 miesiącach stosowania pacjenci są nieco bardziej samodzielni od innych.

Niestety w kwestii skutków ubocznych nie mamy żadnych wątpliwości: inhibitory acetylocholinoesterazy powodują poważne skutki uboczne, przeważnie ze strony układu pokarmowego (nudności i wymioty). A to nie wszystko: leki te najprawdopodobniej zwiększają ryzyko zgonu spowodowanego chorobami układu krążenia oraz prowadzą do nasilenia objawów istniejącej choroby Parkinsona, lub nawet mogą je wywołać, co jest ostatnią rzeczą, jakiej można życzyć osobie z chorobą Alzheimera.

Niemniej jednak agencje zajmujące się ochroną zdrowia, a w szczególności francuska Haute Autorité de Santé, nadal zalecają terapię tymi lekami w chorobie Alzheimera.

Na szczęście Ty, jako czytelnik „Poczty Zdrowia”, masz dostęp do wielu informacji, które pozostają niedostępne dla reszty społeczeństwa. Oto jedna z nich. Przedstawię Ci teraz kilka sposobów na zmniejszenie ryzyka zachorowania na chorobę Alzheimera. Wystarczy kilka prostych zmian stylu życia, aby pomóc Twojemu mózgowi działać w optymalny sposób jeszcze długo po siedemdziesiątce.

Jednak najpierw wyjaśnię, czym tak naprawdę jest choroba Alzheimera.

Choroba Alzheimera jest często źle rozumiana

Choroba Alzheimera nie jest normalną konsekwencją procesu starzenia się, tak samo jak autyzm nie jest jednym z naturalnych etapów dorastania.

Jest to przewlekła forma demencji, która powoduje poważne zaniki pamięci oraz śmierć. Średnia długość życia osoby chorej na chorobę Alzheimera to osiem lat od momentu zachorowania, choć niektórzy pacjenci mogą żyć nawet do dwudziestu lat.

Przyczyny powstawania choroby Alzheimera nie są do końca wyjaśnione, jednakże często wiąże się ją z nieprawidłowym funkcjonowaniem tarczycy, niedoborem limfocytów T3 oraz cukrzycą.

Jeden z rodzajów choroby Alzheimera, zwany demencją czołowo-skroniową, charakteryzuje się uszkodzeniem komórek płata czołowego i skroniowego mózgu. Naukowcy do teraz nie wiedzą, co może ją powodować. Wiadomo jedynie, że wytwarzanie nadmiernych ilości białka zwanego „beta-amyloidem” powoduje zakłócenia przekazywania sygnałów przez synapsy, co z kolei prowadzi do zaburzenia przepływu informacji i powstania łańcucha zdarzeń prowadzących do obumierania komórek nerwowych.

Przed chorobą Alzheimera możemy więc jedynie chronić się za pomocą odpowiedniej profilaktyki.

10 sposobów na obniżenie ryzyka zachorowania na chorobę Alzheimera

1. Zmień swoją dietę, jedz więcej warzyw, spożywaj oleje oraz białka wysokiej jakości i unikaj cukru.
2. Jedz dużo kwasów tłuszczowych omega-3 pochodzących z oleju rybiego (nasz mózg zbudowany jest w 60% z tłuszczów, z których większość stanowią kwasy DHA oraz omega-3, których nasz organizm nie jest w stanie wytworzyć i które należy dostarczać wraz z pożywieniem).
3. Stosuj dietę ubogą w sól (co zmniejszy ryzyko nadciśnienia) i jednocześnie bogatą w witaminy C i E.
4. Zielona herbata może mieć pośredni wpływ na funkcjonowanie mózgu, ponieważ przyczynia się do zachowania funkcji mózgu i naprawy uszkodzonych komórek oraz zmniejsza ryzyko demencji oraz innych chorób neurodegeneracyjnych takich jak choroba Parkinsona czy Alzheimera.
5. Jagody leśne, źródło antocyjanów i przeciwutleniaczy, zapobiegają chorobie Alzheimera oraz innym zaburzeniom neurologicznym.
6. Unikaj rtęci, która znajduje się w mięsie dużych ryb takich jak tuńczyk, miecznik i łosoś oraz w amalgamatach używanych w stomatologii. Jeżeli masz plomby z amalgamatu, pamiętaj, aby wymienić je na inne tylko w gabinecie, który specjalizuje się w ich usuwaniu. Niewłaściwe przeprowadzenie zabiegu stwarza ryzyko skażenia rtęcią.
7. Spróbuj detoksykacji, dzięki której usuniesz metale ciężkie zgromadzone w mózgu.
8. Ćwicz przez trzy do pięciu godzin tygodniowo. Zgodnie z wynikami jednego z badań, prawdopodobieństwo zachorowania na chorobę Alzheimera jest czterokrotnie wyższe u osób w wieku od 20 do 60 lat, które wypoczywają biernie.
9. Unikaj szczepionek na grypę, które zawierają rtęć i/lub aluminium.
10. Codziennie ćwicz swój umysł. Ryzyko zachorowania na chorobę Alzheimera zmniejsza się u osób, które podróżują, uczą się gry na instrumentach, rozwiązują krzyżówki, grają w szachy czy w warcaby lub chodzą do biblioteki. Naukowcy przypuszczają, że rozrywka intelektualna pomaga w tworzeniu połączeń w mózgu, dzięki którym może on skuteczniej bronić się przed uszkodzeniami powodowanymi przez chorobę Alzheimera.

Pamiętaj, że słońce jest Twoim najlepszym przyjacielem: przebywanie na słońcu łagodzi wiele objawów choroby:

• depresję (-19%),
• ograniczenia w funkcjonowaniu (-53%),
• zaburzenia poznawcze (-5%).

A teraz najważniejsza informacja

Osoby z chorobą Alzheimera potrzebują dużo snu.

Według badania opublikowanego w 2008 r., dzięki zażywaniu melatoniny (hormonu snu) zasypianie staje się szybsze (średnio o osiem minut), a czas trwania snu – dłuższy (średnio o 27 minut). Połączenie światła i melatoniny pomaga również minimalizować agresywne zachowania (-9%), pobudzenie oraz budzenie się w nocy.

Dr Albert Lachman (specjalista zaburzeń snu) radzi, aby „stosować jasne oświetlenie w ciągu dnia, a wieczorem z kolei, zmniejszać ilość światła, tak aby organizm otrzymał wyraźny sygnał, że zbliża się noc”. „Niestety, w wielu domach opieki, ze względów organizacyjnych, wygląda to zupełnie odwrotnie” – dodaje.

Źródła:

1.  http://www.alzheimerpolska.pl/